Linnaeusplein

Samen met omwonenden is er gekeken hoe er meer sfeer op het plein kan worden gemaakt. Voor een deel van het gebied is nu een plan uitgewerkt. We hebben gekeken naar verbeteringen in de openbare ruimte, en naar het verbeteren van de wandelroutes. 

Het Linnaeusplein is de plek midden in de wijk waarbij je denkt: ja, nú ben ik in de Oosterparkwijk. Herkenbaar maar tegelijkertijd ook rustig en haast onopvallend. Wel een plek met veel potentie. Waar vroeger veel werd gehangen, waar de honden worden uitgelaten en waar je met de  fiets door een modderig paadje oversteekt naar de Gorechtkade. Dat kan dus beter.

Een paar jaar geleden hebben bewoners gesprekken op het plein gevoerd. Ze hebben andere mensen gevraagd wat ze van het plein vinden. Wat ze graag anders zouden willen zien. En hoe het plein er in hun dromen uit zou zien. Het moest allemaal niet te gek, geen grote feesten, maar het Linnaeusplein kon wel een opknapbeurt gebruiken, zoveel was zeker. Met die opbrengst zijn ze naar de gemeente gestapt met de vraag: kunnen we wat aan dit plein doen? Zo’n belangrijke plek middenin de wijk verdient het om aantrekkelijk, groen en veilig te worden. Wie weet kan het de voortuin van de wijk worden.

De gemeente heeft nu een plan gemaakt om het plein op te knappen. Dat gaat in twee stappen.

Stap 1

Stap 1 gaat om groot onderhoud. De omgeving van de fietsdoorgang is weer netjes aangelegd. En ook de wandelpaden zijn er weer uitnodigend bij komen te liggen. Daarnaast zijn er mooi aangelegde plantvakken bijgekomen.

Stap 2

Het gaat hier om aanvullende mogelijkheden die het Linnaeusplein nóg aantrekkelijker kunnen maken. Denk daarbij bijvoorbeeld aan een vlonder, extra groenvakken aan de noordzijde én het aantrekkelijker maken van het plantsoentje. Extra aandacht gaat ook uit naar het verhogen van het pad langs het water dat nu vaak onder water staat. Een veelgehoord signaal is de overlast van hondenpoep waar we mee aan de slag willen.

Daarnaast is dit de tweede plek waar een Michi-Noeki zou kunnen komen als vervolg op de Michi-Noeki aan het Wielewaalplein. Dit is een kleine kiosk, een plek waar je even uit kan rusten en informatie over de wijk kan vinden. Een Michi-Noeki draagt ook bij aan de sociale cohesie tussen de wijkbewoners. De eerste staat aan het Wielewaalplein.

Voordat we deze ideeën van stap 2 concreet gaan maken, willen we in het najaar van 2023 daarover graag nog een keer in gesprek met de omwonenden van het plein. Hier zullen we het voorlopige ontwerp presenteren waarin nog een aantal keuzes gemaakt kunnen worden 

Wij houden u op de hoogte van de voortgang via deze webpagina en de gemeentelijke nieuwsbrief Oude wijken.

In de ruimtelijke structuur en de architectuur van de Oosterparkwijk bestaat er samenhang tussen stedenbouw, architectuur en openbare ruimte. Dit geeft de wijk ten opzichte van de rest van de stad een eigen gezicht. Er is een duidelijke hiërarchie van straten, waarbij straathoeken gemarkeerd worden door hogere bebouwing en straten overgaan in pleinen. De Zaagmuldersweg is een van de belangrijke straten die de wijk verbindt. Aan de Zaagmuldersweg liggen verschillende pleinen, waaronder het Linnaeusplein. Van oudsher had dit plein een verkeersfunctie: verkeer kon rondom passeren, het was overzichtelijk, met een representatief gazon met groenperken op de hoeken en bomen langs de randen.

Foto’s van rond 1950:

• Het plein is afgeschermd door geparkeerde auto’s en omgeven door een ligusterhaag. Daarmee is er geen goede relatie meer met de omliggende straat en de bebouwing.
• Muurtjes met zitelementen langs de doorgaande fiets/wandelroute nodigen niet direct uit, omdat er weinig relatie is met het water en de groene uitstraling als fraai perkgroen ontbreekt.
• Er is fraaie en herkenbare architectuur in de vorm van het nutshuisje en de trappartij (gemeentelijk monument) naar de singel, maar het geheel heeft geen binding met de omgeving. Bovendien is de wandelroute langs het water niet mogelijk vanwege het hoge waterpeil.
• Het parkje bestaat uit fraaie monumentale essen maar oogt daardoor ’s zomers wel donker en er is afgezien van het gras weinig kleur aanwezig.
• Het parkje is een plek voor loslopende honden, wandelroutes zijn als doorgaande routes vormgegeven en er zijn geen bankjes om even te kunnen genieten van het groen.
• De entree aan de Zaagmuldersweg is met de realisering van het oorlogsmonument aangepast en ingeplant met kleurrijke beplanting. Toch oogt de entree nog steeds besloten en heeft daardoor niet een open en uitnodigende uitstraling naar de Zaagmuldersweg.

Foto’s van het Linnaeusplein 2021: